Sammála!

Ég er greinilega ekki ein um þessa skoðun, sjá nánar hér.

Vændiskonur fagna sigri

Athugasemdir

[doctore (IP-tala skráð) 29.9.2010 kl. 11:10]

Þeir sem vilja banna vændi, þeir hinir sömu eru það versta sem getur hugsast fyrir fólk í vændi.
Bönn eru bestu samherjar glæpamanna... Femínistafélagið styður við neðanjarðarvændi þar sem konur og menn hafa zero réttindi, geta ekkert gert.. .

[Vendetta, 29.9.2010 kl. 15:18]

Sammála. Það á að líka að lögleiða vændi hér á landi, en hafa vændiskonur undir ströngu heilbrigðiseftirliti, bæði m.t.t. kynsjúkdóma, hreinlæti og til að fyrirbyggja eiturlyfjanotkun. Það á á sama tima að sjá til þess að enginn þriðji aðili þéni á starfseminni (afnema melludólgana). Bezta leiðin er þegar vændishúsin eru í eigu vændiskvennanna sjálfra sem vsk-skráð ehf. Það er sjálfsagt að skattleggja tekjur þeirra eins og alla aðra löglega starfsemi. Þannig hefur þetta verið gert í Þýzkalandi sl. 50 ár og gefizt vel. Einnig Hollandi. Þegar þessi starfsemi er lögleg, þá er sjálfsagt að vændiskonurnar stofni stéttarfélag og verði aðilar að lífeyrissjóði sem slíkar.

Þegar vændi er bannað eða gert ómögulegt að starfa við fer það neðanjarðar, eins og DrE bendir á. Þá lifa vændiskonurnar við hörmuleg lífsskilyrði í slömminu, enda verða þær oft þvingaðar út í eiturlyfjaneyzlu, sem eyðileggur líf þeirra gjörsamlega. Þess vegna þarf allt að koma upp á yfirborðið. 

Hvenær heyrir maður um skráðar hollenzkar eða þýzkar mellur sem lifa vesældarlífi? Aldrei, ólíkt þeim sem starfa í New York og Chicago, þar sem vændi er ólöglegt; þar er alltaf verið að handtaka þær og allt er morandi í melludólgum sem lifa góðu lífi á vændinu. Þess skal getið, að vændi er ekki bannað í öllum ríkjum USA. Í Nevada eru vændishús lögleg og starfsemin þar hlítir settum reglum og lögum, enda undir opinberu eftirliti og vændiskonurnar eru hæstánægðar með allar aðstæður (það var sýnd heimidarmynd um þetta í 60 Minutes).

Þegar konur óska eftir því að láta af vændi, sem getur verið erfitt þar eð vændiskonur þéna mjög vel og venjast munaði, þá er sjálfsagt að hjálpa þeim enda er áfallið við að skipta yfir í venjulega dagvinnu verulegt og bezt að gera það í áföngum.

Hvað ætli öfgafemínisti nr. 1, Katrín A. Guðmundsdóttir segi við þessum gleðifréttum frá Canada? 

[Magnús Óskar Ingvarsson, 29.9.2010 kl. 17:22]

Ég held að þú hljótir að eiga fleiri ár að baki í Lífsins skóla en halda mætti eftir myndinni þinni að dæma. En hvað um það, ég hef lesið tvær greinar eftir þig, aðra um vændi og hina um skilnað og meðvirkar fjölskyldur. Og að þessum lestri loknum þá segi ég bara: Húrra fyrir þér!